Doenza

 No meu pensamento, segues eiquí, 

Cada parte do teu corpo cravada en min. 

Que o pouco aire, que alentes, 

Sexa para pedirme mais. 

Que as miñas xemas, queden marcadas en ti. 

Baixando a fervenza das tuas pernas, 

Morrendo de fame por non poder dar. 

Morder tanto os beizos, que doía.

Pasar a lingua para que non te manques.

Sentarse na praia, detrás túa.

Bañarte entre Lusco e Fusco. 

Arrancar o lóbulo, dereito, con sabor esquerdo. 


Comentarios

Entradas populares de este blog

La inercia de las cosas pequeñas.

Caballo ganador